Burkina Faso

De Mogho Naba

De Mogho Naba is dus de belangrijkste figuur in het keizerrijk van de Mossi. Hij wordt door een 4-tal Nab’’s bijgestaan, die als ‘Ministers’ worden aangeduid. Die zijn respectievelijk verantwoordelijk voor de cavalerie, de infanterie, van de koninklijke tombes en voor het gehele huishouden. Hij heeft een imposant hof om zich heen, waar alles tot in de kleinste details middels een protocol is geregeld. De Mossi zijn een volk dat uitermate, misschien is excessief wel het betere woord, respectvol en beleefd tegen ouderen en meerderen opzien. De Mogho Naba heeft een groot aantal vrouwen, die niet in een harem zijn ondergebracht, maar wel ieder jaar op trouw worden gecontroleerd….

Ook nu nog is er een Mogho Naba, die evenwel slechts een representatieve functie heeft. Toch wordt nog rekening met hem gehouden, omdat vanuit de traditie de ‘Chefferie’ met name op het platteland, nog een grote invloed heeft.

Iedere vrijdag, ook nu nog, wordt een voor de Mossi belangrijke symbolische handeling verricht: De Mogho Naba wil uitrijden omdat hij van mening is, dat zijn aanwezigheid in de hoofdstad onontbeerlijk is. Daartoe wordt een paard voorgeleid en hij wil opstijgen. Zijn belangrijkste hovelingen echter smeken hem om dat niet te doen en het vertrek tot de volgende dag uit te stellen. Met duidelijke tegenzin voldoet hij aan dat verzoek. En blijft dan thuis — hij gaat ook de volgende dag niet.

De organisatie van het rijk, zowel politiek, administratief als juridisch, was volgens strakke lijnen geregeld: Onder de Mogho Naba stonden de leiders van de provincies, die weer onderverdeeld waren in kantons en op het laagste niveau het dorp. In traditionele zin is dat nog steeds zo, al is de politieke macht nu overgegaan op een min of meer democratisch bestuur. In de dorpen echter spelen de chefs, en hun baas, de ‘chef de canton’, nog een belangrijke rol in het dagelijkse leven. Zij zijn voor vergrijpen nog altijd de rechters. Niet voor vergrijpen, die strafrechtelijk vervolgd moeten worden als moord en doodslag, maar zeker voor diefstal, onenigheid over grondgebruik, veeboeren wier vee het gewas van de landbouwers heeft vernield bij voorbeeld.