INFORMATIEBULLETIN 54

maart 2014

In dit bulletin

• VOORAF
• PARRAINAGE
• HET SCHOLENBEZOEK
• VERSLAG UIT OUAGADOUGOU – BURKINA FASO 2-11-2013

Blijf ook op de hoogte via onze website: www.geldrop-burkinafaso.nl

VOORAF

De beloofde nieuwe aflevering van “een stukje geschiedenis” moet nog even op zich laten wachten. Er zijn nogal wat verwikkelingen die aandacht vragen en beslist urgenter zijn.

Zo is er een probleem ontstaan met de vrachtauto die, volgestouwd met spullen van ons en van andere organisaties, enige tijd geleden in de haven aangekomen is. Nadat een en ander door de douane vrijgegeven is voor verder transport naar Burkina bleek dat er in de auto ingebroken was. Er zijn dingen weg, maar het is nog niet geheel duidelijk hoeveel, van wie en voor welke bestemming. We hopen dat het meevalt.

Al jarenlang werken ZWO en de Stichting Samenwerking Geldrop-Burkina Faso nauw samen. Om een en ander beter te stroomlijnen is besloten om meer activiteiten onder te brengen in de Stichting. U zult er niet veel van merken, maar intern zit er even vrij veel extra werk aan vast.

In dit nummer vindt u enkele artikelen die nog alles te maken hebben met de reis van de delegatie in november 2013. Ze zijn blijven liggen wegens ruimtegebrek in het vorige bulletin. Lucy Hermsen schrijft uitvoerig over “haar” scholencontacten. Daarnaast een leuk artikel van Yvette Foliant over het fenomeen “United Cubs” , dat voetbaltoernooien organiseert in landen als Burkina Faso.

Marius van Brugge

PARRAINAGE

De foto’s van de kinderen op de scholen in Zimtanga en Ouagadougou zijn intussen per email doorgestuurd naar de betreffende deelnemers. Enkele kwamen niet aan vanwege volle mailbox of een andere oorzaak. Er wordt nog een nieuwe poging ondernomen.
De foto’s van de kinderen op de school in Kourpelé zijn er ook, maar de lijst met bijbehorende namen is in Burkina verdwenen. Via (moeizaam) email-contact hopen we alles weer compleet te krijgen.

Er zijn weer diverse nieuwe aanmeldingen. We hebben daarom de school in Ouaga gevraagd om een lijst van nieuwe kinderen in de eerste klas, die ondersteuning nodig hebben. We wachten met enig ongeduld op antwoord, maar zorgvuldigheid vergt nu eenmaal tijd. Intussen blijven nieuwe deelnemers welkom. Het kost slechts € 40 per jaar.

Omdat het nu toch een behoorlijk omvangrijk project aan het worden is wordt er gewerkt aan meer gedetailleerde afspraken over de bestedingen. Centraal staat dat de best denkbare situatie geschapen moet worden om een kind op school te houden.

Voorkomen moet worden dat ouders/verzorgers een kind inzetten voor bijvoorbeeld werk op het land.

We blijven u op de hoogte houden.

Marius van Brugge

Het Scholenbezoek.

Tijdens onze reis naar Burkina waren alle bezoekjes aan projecten belangrijk en interessant, toch hoopte ik dat we in de gelegenheid waren om wat bezoekjes te brengen aan de scholen, omdat dat mijn aandachtsgebied is.

Maar, aangezien wij tegenwoordig 3 scholen hebben ivm de parrainage en 6 scholen die een band hebben met een school hier, besefte ik wel dat het niet mogelijk was om alle scholen te bezoeken. Tegenover ons bureau in Ouagadougou ligt de BS Nong Taaba B, die we als allereerste gingen bezoeken. Daar zitten meer dan 30 kinderen van de parrainage. We hebben kennisgemaakt met de directeur Hr.Ouedraogo Issaka. Hij liet ons weten hoe mooi het is, dat er nu kinderen op school verschijnen die anders nooit een kans zouden hebben om basisonderwijs te volgen. Op deze school heeft Yvette – een van onze mede reizigers- later nog een voetbaltoernooi georganiseerd, kijk maar eens op www.unitedcubs.com; (en het artikel hierna-red.)de moeite waard om te lezen en te zien.

Vrijdag de 25e oktober gingen we naar het noorden richting Zimtanga voor het grote feest.
Daar liggen de meeste van onze scholen waar we contact mee hebben. Maar er viel een weekend in en het feest, dus veel tijd bleef er niet meer over.

De basisschool in Zimtanga ligt vlakbij onze slaapplaats (in open lucht -op een matras- onder de klamboe) Deze school heeft connectie met BS de Korenbloem in Oirschot. Er was alwéér een nieuwe directeur, een reuze aardige man. Hij legde uit waarom er zoveel gewisseld wordt met leerkrachten en directeuren. In verafgelegen en armoedige streken, willen onderwijzers en ook directeuren niet graag les geven, ze gaan liever naar de grote stad. Daarom is er van de regering uit bepaald dat leerkrachten en directeuren een paar maal- 3 jaar in een aangewezen school werken, om dan daarna zelf ergens een geschikte plaats uit te zoeken.

Ik had voor alle scholen tekeningen foto’s etc bij me en zelf hadden we gezorgd voor flink wat voetballen met pompjes( gekregen van Rob Koppen uit Geldrop), we hadden ballonnen, pennen, haarspullen, tatoeage-plaatjes, bellenblazen bloknootjes etc, een hele zak vol! We hebben de klassen allemaal bezocht en overal werd door hen gezongen voor ons. De school heeft 500 leerlingen. Een stukje verderop ligt een stukje land wat ze hebben kunnen kopen met geld van de Korenbloem, waar kinderen leren groente te kweken, te verzorgen, te verwerken in gerechten en bovendien krijgen ze daar tussen de middag een maaltijd van.

Ook bezochten de school in Bayend Foulgo. Een school die nog niet zolang een band heeft met BS Het Schijverke in Mierlo. Een armoedig dorp – naar deze school wilde ik zeker toe.
Wat schetst onze verbazing als we zien dat van 1 van de 2 schoolgebouwen het complete dak is ingestort na een storm. Heel het dak ligt middenin de klaslokalen, alles is vernield. Gelukkig gebeurd in het weekend, moet er niet aan denken wat de gevolgen waren als het op een doordeweekse dag was gebeurd….

Op de vraag wanneer het hersteld wordt, zegt de directeur dat hij de regering en de burgemeester van Zimtanga al maanden geleden op de hoogte heeft gebracht, maar nog taal nog teken heeft gehoord.

De kinderen zitten met een brandende zon onder een rieten dakje met hun lerares de les te volgen……erg ongezond! U snapt, wij wilde wel even “een groet brengen aan de burgemeester” op de terugweg……dat hebben we ook gedaan en tevens de Chef ingelicht en nu maar hopen dat het werkt.

De middelbare school in Zimtanga heb ik zelf niet bezocht maar wel enkele andere leden van de delegatie. Vooral Yvette was zeer benieuwd hoe het bos, dat ze met de Strabrecht leerlingen had geplant in 2000, er nu uit zou zien. Het bleek een erg gezellig bezoek en ook de kinderen van de parrainage zijn op de foto gezet. Het aantal leerlingen groeit gestaag. Vorige keer zaten er in de eerste klas ( in 1 lokaal) 118 leerlingen…

De laatste dag van ons 5 daagse bezoek, werd gereserveerd voor een bezoek aan de BS van Kourpelé, verbonden aan BS het Klokhuis. Daarvoor moeten we met twee piroques (bootjes zo lek als een mandje) het meer van Bam oversteken, hopend dat de krokodillen ons met rust laten.

Zelfs vóór wij instapten, zagen we de kinderen aan de overkant al op ons staan wachten met alle leerkrachten en veel ouders, de keeltjes al hees gezongen.
Eindelijk aan de overkant met kletsnatte schoenen, sokken en voeten moesten we nog zeker 45 minuten lopen naar de school. Het leerlingenaantal is sinds 2011 gestegen van 237 naar 300, natuurlijk zitten ook daar weer kinderen bij van onze parrainage. Ontzettend blij zijn ze met onze hulp, de vraag kwam in 2011 ook van hen af.

Er werd gespeecht, gezongen en klassen bezocht. Van alle parrainage kinderen werden foto’s gemaakt, jammer genoeg is de lijst met de juiste nummers zoek, maar hopelijk met behulp van de pc en een aardige leerkracht daar, hopen we er toch uit te komen.
De BS in Singa en BS in Cargo, verbonden aan BS de Branding lagen dit keer té ver weg om in die paar dagen tijd te bezoeken. Natuurlijk hebben we wel gezorgd dat de tekeningen en cadeautjes op de plaats van bestemming kwamen. Ook de BS in Soala van BS Het Vijfblad, die in een hele ander regio ligt, hebben we niet kunnen bezoeken, het waren er téveel voor deze overvolle 16 dagen, misschien bezoeken we de volgende keer eerst deze scholen.
Fijne bezoeken en dankbare parrainage kinderen, die glunderden van trots omdat ze nu een kans hebben mee te kunnen doen op school.

Lucy Hermsen-Jacobs.

VERSLAG UIT OUAGADOUGOU – BURKINA FASO 2-11-2013

Terug naar Burkina Faso

Ruim 40 jaar geleden verzocht een vrouwengroep uit het Burkinese dorpje Zimtanga om financiele steun. Dit verzoek mondde uit in een jarenlange vriendschap met het Brabantse Geldrop. De afgelopen decennia zijn veel projecten gerealiseerd, varierend van het aanleggen van touwpompen, latrines en tuintjes tot een speciale driewieler voor gehandicapten. Ook werd in 2000 op 6 hectare grond bomen geplant door middelbare scholieren uit Nederland en Burkina. Destijds was ik een van die scholieren. Ruim 13 jaar na mijn eerste bezoek aan het “land van de eerlijke mensen” ging ik opnieuw naar Burkina Faso. Deze keer om het 40 jarige jubileum mee te vieren en een toernooi voor United Cubs te organiseren.

De voorbereidingen

Op 21 oktober arriveerden we in de Burkinese hoofdstad Ouagadougou of “Ouaga” zoals de Burkinabe het uitspreken. Tot de vertrekdatum, 6 november, hadden we een vol programma. Het was dus even plannen wanneer het United Cubs toernooi plaats kon vinden. Daar kwam nog bij dat kinderen alleen zaterdagmiddag en zondag vrij zijn. Zodoende bleef eigenlijk alleen zaterdagmiddag 2 november als datum voor het toernooi over.
Tegenover het huis waar we verbleven in Ouaga staat een basisschool. Deze school wordt ondersteund via het project pariniage. Het schoolgeld voor de armste kinderen wordt door Nederlanders betaald. Het contact met de directeur van de school was dus snel gelegd en hij was meteen enthousiast over United Cubs en stelde graag het schoolterrein beschikbaar.
Toen ik vertelde over het toernooi bracht onze chauffeur mij in contact met Adama. Een fanatieke voetballer die in het team van Ouaga speelt en helaas net buiten de selectie van het nationale elftal viel. Adama kent de voetballende jeugd uit de wijk (het quartier) goed en zodoende werden 4 teams samengesteld. Toen nog even de t-shirts laten bedrukken, de cup en ballen kopen en alles was geregeld. Oftewel: “non, pas de problem!”


Het toernooi

Zaterdagochtend 2 november waren we nog in Bobo-Dioulasso dus om 06.00 in de auto om zeker op tijd te zijn. Eenmaal terug in Ouaga bleek dat Adama al flink aan de slag was geweest. Op het schoolplein was een veld uitgezet en palen stonden in de grond als goals. Omstreeks half 3 stond een grote groep jongens voor de deur. Mijn reisgezelschap had zich opgeworpen als coaches en begeleidde elk een team.

Aan de hand van bekende voetballers werden opstellingen gemaakt. De jongens kende Arjen Robben trouwens alleen van een computerspelletje!
De jongens hadden een slimme oplossing voor specifieke voetbalproblemen. Zo werden schoenen gedeeld met jongens die geen schoenen hadden en droegen de keepers slippers aan hun onderarmen als bescherming.

Toen de vier teams gereed waren, liepen ze onder luid applaus naar het voetbalveld. In de eerste ronde vonden twee wedstrijden plaats. De verliezers speelden daarna om plek 3 en 4 en de winnaars van de eerste ronde speelden de finale. De jongens voetbalden ontzettend fanatiek en vol overgave. De eerste wedstrijd werd met 2-0 gewonnen door het beige team. In de tweede wedstrijd werd geen doelpunt gemaakt dus werden er uiteindelijk penalties genomen om de strijd te beslechten. Tussen de wedstrijden door liepen ze jongens hard en oefende ze op het nemen van penalties. De strijd om plek 3 en 4 verliep ook zeer fanatiek en de teleurstelling was van de gezichten af te lezen toen het grijze team helaas met 1-0 verloor. In de finale ging het er nog fanatieker aan toe. Toen het gele team 1-0 maakte kwam de eerste ontlading los en rende iedereen over het veld. De rest van de wedstrijd vielen er geen doelpunten meer dus bij het eindsignaal was de winnaar duidelijk: geel!
De jongens in geel kregen de cup uitgereikt waar ze vervolgens luid juichend mee gingen rondrennen!

Het eerste United Cubs toernooi in Burkina Faso was een groot succes. Het motto play for a smile werd meer dan waargemaakt en de kids hadden een geweldige middag.

Iedereen die het toernooi heeft mogelijk gemaakt wil ik graag hartelijke bedanken. United Cubs en Adama in het bijzonder.
Bedankt! Merci beaucoup!!


Yvette Foliant