De delegatie (Lianne Gast, Lucy Hermsen, Marjon Worst, Marius en Attje van Brugge en chef de mission Simon v.d.Maal) die 6 januari vertrokken is naar Burkina Faso is sinds 28 januari weer terug. Het was weer even wennen aan een temperatuurverschil van 35 à 40 graden en aan het dagelijks ritme dat in niets lijkt op onze ervaringen in Burkina.
De driejaarlijkse bezoeken zijn bedoeld om te kijken hoe de stand van zaken is met betrekking tot de projecten die in de afgelopen 3 jaar zijn gestart dan wel zijn afgerond. Daarnaast zijn er contacten tussen 5 scholen daar en 4 Geldropse scholen en 1 in Oirschot. We hebben ze alle bezocht.
Het is van groot belang de banden met de contactpersonen daar regelmatig aan te halen. Van onze kant willen we proberen op gelijk niveau met elkaar in gesprek te zijn. In de praktijk is er natuurlijk dikwijls sprake van een afhankelijkheidspositie, waarin wij ons op z’n zachtst ongemakkelijk voelen. Vanuit deze situatie zijn wij dan ook voortdurend bezig om het beleid bij te stellen. Van de aanvrager van een project mag ook eigen inbreng en initiatief verlangd worden. Waar dit al gebeurt loopt het ook goed. Bijvoorbeeld de gehandicapten die we deels met een gift, maar voor het grootste deel met een lening ondersteund hebben voor het fokken van schapen, zijn al aan het terugbetalen! Een project voor de bouw van een schoolgebouw, later uitgebreid met woningen voor leerkrachten en sanitair bleef ruim binnen de begroting door veel werk zelf uit te voeren. Moeders van leerlingen hebben de stenen gebakken! Zonder deze mentaliteit gaat het niet, zoals waar we twee jaar geleden de reparatie van een pomp voor drinkwater betaald hebben en daarna hebben overgedragen aan een commissie van beheer. De pomp was weer stuk, de locatie een ruïne en de verantwoordelijken stonden erbij en keek er niet naar om. Voor ons zinloos om door te gaan.
Al met al was het een zeer plezierige reis vol onverwachte gebeurtenissen, vooral voor de vijf debutanten, zoals de massale feestelijke ontvangsten, de wijzigingen in het programma (rustdagen, wat zijn dat?), het stadsverkeer en het vervoer over wegen die wij als zodanig niet herkenden, overvaren met de niet echt waterdichte pirogues en nog veel meer. Een uitvoeriger maar nog steeds beknopt verslag krijgt u in een bulletin dat nog gemaakt zal worden. In de kerkdienst van 20 februari is er al een korte impressie en tijdens de aansluitende koffie wat meer. En natuurlijk staat het hele verhaal op de deze website,met dank aan Lucy, Marjon en Lianne.
Namens de delegatie
Marius van Brugge