Geitjes in de knel

Zondag 23 januari

We staan op om 07.00 uur en ontbijten met elkaar in de ontbijtzaal van het conferentiecentrum van de zusters. Om 08.00 uur gaan we opnieuw met Lazare naar zijn geitenfokproject kijken en moeten we wederom een stukje rijden door de bush-bush. Daar komen we een kraal tegen met 19 geitjes die de overstroming hebben overleefd. Het is een beetje zielig om ze hier zo te zien staan in zo’n kleine kraal. Het is de bedoeling dat er met gaas een groter gebied wordt afgepaald voor de dieren. Ze maken ook nog ruzie en dat ontlokt bij ons veel”ohhh” en “ aaaahhh’s”, Marianne Thieme zou het weer heel goed begrijpen. Op langere termijn komt hier een nieuwe stal voor de geiten en krijgen ze veel meer ruimte. Er is een pomp in de buurt die goed werkt maar die niet van hen is. De grond die ze huren, is 16 hectare. Een enorm gebied met fruitbomen en karotébomen. In de toekomst komen ook de tuinen daar te liggen zodat er 8 vrouwen en 10 mannen werkzaam kunnen zijn. Lazare (30 jaar, getrouwd, drie kinderen) is de leider van het project en is in 2002 een keer in Nederland geweest en ook op bezoek in Frankrijk om een geitenfarm te bezoeken van Michiel (vriend van Peke Hofman).

Na het warme bezoek aan de geitenfokkers, waar we natuurlijk ook cadeautjes uitwisselen en wij weer twee kippen krijgen, stoppen we even bij een winkeltje met honingprodukten uit Fada. We kopen honing met tamarinde-bloesem en handcrème.

We gaan na een leuke pauze in een gezellig restaurant waar we weer van alles beleven: de gieren lopen af en aan, er komen enkele bedelaars langs en een zeer kleurrijke mijnheer met plastic emmers en bekertjes. Een geitje achter ons maakt het bord schoon van de vorige bezoeker en ook het toiletbezoek is weer een ervaring apart. Je maakt hier altijd wat mee.

Terug naar huis over de weg naar Ougadougou is op zich zelf ook een interessante belevenis. Soms niet al te positief want er gebeuren veel ongelukken. Zoals vandaag: we zien een auto totaal in de kreukels tegen een boom geplakt. Gelukkig heeft de bestuurder het blijkbaar overleefd want er zit iemand met een verband om zijn hoofd tegen een boom aan. De ambulance hebben we onderweg nog voorbij zien scheuren en een tijdje later met een lekke band zien staan…… tja.

Rond drie uur komen we in een schoon huis thuis van ons ‘weekendje weg’. Wat een luxe allemaal. Denis heeft onze was weer gedaan en het ligt allemaal weer kant en klaar. Het blijkt dat de stroom is uitgevallen dus we kunnen het weblog nog niet bijwerken. Vanavond gaan we uit eten in het restaurantje van Francoise. Het eten was supersjiek, we kunnen wel zeggen dat het geen restaurantje is maar een groot en mooi restaurant. Het eten was heerlijk, brochette van capitaine (heerlijke stukjes vis gemarineerd in knoflooksaus), friet, kip en een heerlijke fles rose, echt uit eten dus!!!