INFORMATIEBULLETIN 39

april 2009

In deze aflevering:

• Touwpomp: missie geslaagd….
• Wandelen voor Water
• Projecten: stand van zaken

Blijf ook op de hoogte via onze website: www.geldrop-burkinafaso.nl

1. Touwpomp

Missie geslaagd, vooraf gestelde doel niet bereikt.

U zult zich misschien afvragen wat heeft dat te betekenen?

In maart hebben Henk Heijns, Piet Bakker, Titus van Wijngaarden uit Stiens en ondergetekende samen met Walter Mgina uit Tanzania, onze expert, 3 teams en een technicus opgeleid om gaten te boren en touwpompen te plaatsen. We hebben 3 pompen geplaatst. Bij de evaluatiebespreking gaf Salif, de Burkinese technicus, aan dat hij met de teams in staat is om pompen te plaatsen op een geboord gat of op een open put. Dat is het geslaagde deel van de missie. We hadden in Nederland aan de vergadertafel gedacht dat we wel 10 pompen konden installeren, maar het werden er 3. Dat deel hebben we niet gehaald.

Na 3 dagen verplichte rust, zondag was Wereldvrouwendag en dus was maandag een vrije dag. Dinsdag was de geboortedag van de profeet Mohammed en dus weer een vrije dag. Intussen hebben we wel al het materiaal en de gereedschappen gecontroleerd en opgeschreven wat er nog ontbrak en wat anders gemaakt moest worden. Woensdag konden we na een korte startceremonie, geleid door de burgemeester van Kokologho, beginnen met het boren, één team in Kokologho en het andere in Sakoinsé op zo’n 10 km verder.

Een team uit Zimtanga was afgereisd om ook opgeleid te worden en werd verdeeld over de beide teams. We merkten dat het opleiden van de teams veel meer tijd vroeg dan we hadden ingeschat. De leraar Walter gaf uitstekend onderricht op een eenvoudige wijze waardoor het voor de mensen goed te volgen was. Walter legde zaken uit in het Engels, daarna vertaalde één van ons het in het Frans en daarna werd het door Salif of de teamleider in het Moree vertaald. Dat vroeg veel tijd, maar was nodig om hen het vak bij te brengen. Plaatselijk waren er ook diverse moeilijkheden te overwinnen, zoals vette klei of een heel erg harde ondergrond. Maar hoe meer problemen nu, des te beter voor de opleiding. De pomp in Kokologho heeft een diepte van circa 10 meter en staat op een groentetuin en is bedoeld voor bevloeiing. De andere is 18 meter diep en staat vlak bij een ziekenhuisje en is bedoeld voor drinkwater. Of dat ook kan, weten we pas over 1 maand, want er moet eerst 1 maand intensief gepompt worden, voordat de waterkwaliteit gemeten kan worden.

De derde pomp is geplaatst in Kayon bij Zimtanga op een open put. De bevolking wilde graag de put afgesloten hebben, omdat dat veel hygiënischer is en pompen is minder zwaar dan met een rubber zak aan een touw het water naar boven halen van een diepte van 35 meter. Henk en Piet hebben samen met een metselaar/timmerman de twee helften van het putdeksel gemaakt en op één helft de touwpomp geplaatst. Na 1 week moesten ze weer terug, omdat het beton eerst helemaal uitgehard moest zijn, voordat de helften, elk 300 kg, op de put geplaatst konden worden en de pomp onder één van de helften gemonteerd kon worden. Het lukte allemaal in 1 dag.

Intussen heeft Henk 2 mensen opgeleid om pistons voor het touw te maken en hebben we Salif ook geleerd hoe je de pistons moet vastzetten met een gevlochten knoopje, zodat dit niet groter is dan de diameter van het piston.

Henk heeft Salif ook geleerd hoe je een omkeerbox van beton kunt maken om te gebruiken in een open put. De omkeerbox moet namelijk voldoende zwaar zijn om op de bodem van de put te kunnen staan en zo het touw strak te houden.

De omstandigheden waren zwaar, want we werkten bij een temperatuur van 40 gr in de schaduw en meer dan 55 gr in de zon. Om toch zoveel mogelijk van onze doelen te halen hebben we 6 dagen per week gewerkt van 06.00 ’s morgens tot 18.00 uur ’s avonds. Dat zijn we niet gewend. Gelukkig kregen we iedere avond lekker eten, klaargemaakt door Françoise, onze vaste kokkin. Drinken deden we 5 à 6 liter per dag, want het was niet alleen heet, maar ook heel droog. Als je 5 minuten stond te vertellen kon je niet verder, zo droog was je mond. Eerst een slok water, dan weer verder. Tevreden zijn we 1 april weer huiswaarts gekeerd, waar het comité van vrouwen ons welkom heette.

Namens de werkgroep, Simon v.d. Maal

2. Wandelen voor “door” Water.

Het weer werkte niet mee, maar toch verschenen er 139 Bikkels aan de start van Wandelen voor Water op de Kleine Heuvel in Geldrop. Basisscholen de Bron, het Vijfblad en het Klokhuis hadden goede zin en lieten zich niet door de weersomstandigheden beïnvloeden om hun beloofde tocht van 6 km, bepakt met 6 liter water tot een goed eind te brengen.

Het startpunt was goed versierd met vlaggetjes en een mooie banner, maar veel tijd om alles te bekijken hadden ze niet. Zo snel mogelijk het startschot geven was ons idee, misschien wordt het wel droog……jammer bijna heel de tocht regende het. De kinderen liepen grotendeels op het pad langs de Dommel, het pad dat door de mensen van de gemeente snel werd klaargemaakt , om er op deze dag overheen te kunnen lopen en ook de houten brug hebben ze voor ons laten liggen tot deze wandeldag, de volgende dag was de brug inderdaad verdwenen, wachtend op de nieuwe. Een bloemetje voor deze harde werkers was dus ook op zijn plaats.

Langs de Dommel stonden Plonie van Campen en Mariet Vissers de kinderen te vertellen over kikkerdril en over de kikkers, waar sommigen niet veel van wisten, en ook een kikker vasthouden hadden velen nog niet gedaan. Nu kregen ze de kans en het “engheidsgehalte” viel toch mee! Makkelijk zeggen van mij, ik weet niet of ik het gedurfd had….

Na een veilige oversteek door de brigadiers, was het lopen richting zwembad. Er was een rustpunt bij het zwembad, waar vrijwilligers zorgden voor wat drinken en eten, geschonken door zwembad de Smelen en de vrijwilligers hadden koffie voor de volwassenen verzorgd.

Na even pauze ging het weer terug richting eindpunt : de Kleine Heuvel. Besloten werd om vanwege de weersomstandigheden geen gezamenlijke afsluiting te houden, de kinderen waren moe, nat en koud en als je dan ook nog eens een kwartiertje stil moet staan om op de andere groepen te wachten, dat leek ons niet verstandig. Dus hebben we per groep de kinderen en hun begeleiders even toegesproken, verteld dat we onze doelstelling van € 15.600 hebben bereikt en er zelfs ver overheen zijn!

Het water werd verantwoord weggegooid bij de nieuw geplante bomen ( alsof die bomen die dag nog niet genoeg water hadden gehad) en toen gingen de kinderen met een schoudertas van Jumbo en tas met versnaperingen van een Albert Heijn snel naar huis om droge kleren aan te doen en wat op te warmen.

We hebben totaal – na de verdubbeling van Aqua for All – bedrag van bijna € 24.000 opgebracht met zijn allen en al tellend wordt het waarschijnlijk nog wel iets meer. Er komen nog steeds wat kleine beetjes binnen.

Ook hadden we een fotograaf die beloofd heeft dat de opbrengst van de bestelde foto’s voor onze wandeldag is. Kijk maar eens op www.wijkbladcoevering.dse.nl

De Eco toilettten vielen wat duurder uit en elke touwpomp moet nog een kwaliteitscertificaat krijgen straks, wat ook € 110 per pomp kost , maar dan nog kunnen we misschien wel bij 12 scholen een pomp zetten. Fantastisch nieuws vindt U niet? Eco toiletten zijn – om dit vreemde woord even uit te leggen – toiletten waar de urine en ontlasting apart worden opgevangen, gedroogd en maanden later als mest op het land gebruikt worden , waardoor de kwaliteit van de verbouwde groenten veel beter wordt.

Landelijk hebben we meer dan 1 miljoen euro opgebracht, wat betekent dat er heel veel meer mensen op de wereld worden voorzien van schoon en vooral gezond drinkwater, samen hebben we goed gewerkt om dit millenniumdoel te verwezenlijken. Kinderen, begeleiders en natuurlijk alle vrijwilligers die op enigerlei wijze hebben meegewerkt aan dit gebeuren, hartelijk bedankt voor jullie inzet, hier kunnen we trots op zijn!

Lucy Hermsen, namens de St. Samenwerking Geldrop-Burkina Faso

3. Stand van zaken van de projecten april 2009

Tijdens ons verblijf in Burkina heb ik ook nog aan enkele projecten kunnen werken.

De graanmolen voor de vrouwen van Donsin is gestart met de opleiding van 4 vrouwen voor het beheercomité. Ze hebben les gehad in administratie en beheer van de molen. Er zijn 2 duo’s gevormd, die elk 2 weken zorgen voor het innen van het geld voor het malen van een portie graan, geld naar de bank brengen voor reparatie en onderhoud en zorgen dat de kas klopt. De vrouwen hebben geleerd om boek te houden in een schrift en uit te rekenen hoeveel men moet betalen voor het malen. Het viel de vrouwen niet mee, maar ze zeiden dat ze het met plezier hebben gedaan. We hadden deze opleiding als voorwaarde gesteld om de aanschaf te mogen doen. Het geld zal nu worden vrijgemaakt om de graanmolen aan te schaffen. De man uit het dorp, die in Ouaga woont zal iedere maand de boeken controleren. Hij is de drijvende kracht geweest achter de aanvraag. Dankzij zijn aanhoudendheid hebben de vrouwen nu een graanmolen.

Een tweede project dat een stukje voortgang vond was de waterpomp voor Kaprabouga. Er is een geofysisch rapport gemaakt van de bodemgesteldheid. Zo’n rapport is voorwaarde van de subsidiegever Aquaforall om hun aandeel in dit project vrij te geven. Op een avond kwam de heer Patrick Poadiague met zijn vrouw kennis maken. Hij is een neef van de aanvrager uit Kaprabouga en tevens de contactpersoon in Burkina, omdat hij beschikt over email faciliteiten. Hij bedankte vast namens de bevolking voor de pomp, die in aantocht is, waardoor de vrouwen en meisjes uit het dorp veel minder kilometers hoeven te lopen voor de dagelijkse waterbehoefte. Ook kan begonnen worden met de bouw van een Post de Santé Primaire in Komsilga, in de buurt van Zimtanga en kan de CSPS( centrum voor gezondheid en bevordering van sociale activiteiten) in Nimina worden afgebouwd. Beide projecten zijn goedgekeurd door zowel de NCDO als Wilde Ganzen. Van beide projecten verwachten vóór het einde van het jaar een eindrapportage.

Een nieuw en spontaan project werd geboren tijdens het bezoek van Piet Bakker en Henk Heijns aan het dorp Batenga. Daar staat een zuigerpomp, maar helaas was die kapot en was men weer aangewezen op water uit de open put en dat is veel onhygiënischer en kost veel meer moeite voor de vrouwen en de meisjes. Ter plekke hebben Piet en Henk besloten om de pomp te laten repareren. Even hebben ze overwogen om er een touwpomp op te zetten, maar daar hebben we nog geen ervaring mee. Walter Mgina, onze touwpomp expert heeft aangegeven dat het goed te doen is om de pomp te vervangen, maar dan moet je dat eerst wel eens gedaan hebben. Daar was nu geen tijd voor, misschien een volgende keer. Ook moet vooraf uitgezocht zijn van wie de pomp is en of die eigenaar het goed vindt om de pomp om te bouwen. Over de touwpomp, Pompe Lafia, vindt u een apart stukje in Tweeklank.

Simon v.d. Maal